අළු මතින් අලුත් කවි

අඳුරු සෙවණැලි ඇසින් විනිවිදිමි
නිවුණු තරු එළි වලින් මග අසමි
කටුක ගිරිහිසක මල් පළඳවමි
අළු මතින් අලුත් කවි මම ලියමි

බොහෝ දුර ගෙවා එන වැහිලිහිණි
ගිම් නිවන තැනක් ඇතිදැයි සොයමි..
හිත රිදෙන මංලකුණු නොම අසමි
රුදා දෙන පියාපත් පිරිමදිමි

ඈත සමුදුරක එළි තිත් දකිමි
දුරක යන කුඹගසට සුබපතමි
සිඳු පතුළ මුතු නිදන බව දනිමි
රළ හැපෙන ගල් කුළක් වී හිඳිමි

රෑ සුළඟ කවුළු හැර පිළිගනිමි
තුන්යමේ කවුළු නොවසා තබමි
යන්ට සැරසෙන සුළඟ සිපගනිමි
නොපවසා රහස් ගොළුවත රකිමි..

නෙත් කෙවෙණි ඇඟිලි තුඩ'ගින් තවමි
කොපුලතක කඳුලු පියවර මකමි
ලප කැළලි ලතු දියර ගෙන දොවමි
ඉරි තැලුණු දෙතොල අග පිරිමදිමි..