ගැට පද පිරුණ
පිටු කළු ගැසුණ
පොත
මම,
රාක්කය මත
ඔබ
තව බොහෝ පොත් මැද
වෑයමින්
සිරගත කළ..
නොම රමණි
වන පැරණි
පොත
මම,
කියවනු අරුචි යැයි
කලකට ඉහත
ඔබ
නම් කළ..
බොඳ සිත්තමකි
මුල් පිට
මහ හිස්තැනකි
පසු පිට,
පෙරවදන්
පසුවැනුම්
අයිති
නැතියෙන..
දුම් රොටුවක් විලස
අතීතයටම
එක්වුණ
ඉතිහාස පොත
මම,
හැම රහසක්ම
අකුරු යට
වළ දමා
හිනැහුණ..
වැසි සුළං මැද වුව
තවමත්
තවමත්
අකම්පිත
පොත
මම,
අලුත් පොත් අතැතිව
සිටින
ඔබ කිසිවෙකුට
නොපෙනෙන..
රසික ජයකොඩි
26.09.2010
සංවේදී පදවැලක්..
ReplyDeleteWhat a wonderful one !!!
ReplyDelete