සේපාලිකා හෙවත් නැවත ඇවිදීම

සිතියමක්

ඇවැසි නෑ

ගමනට. 

මං ලකුණු

අයිති නෑ 

දෙපයට.

කැමති නම් ඇවිදින්න

ඔබ එන්න

ඉතින් මේ හෙවණට. 

මාලිමාවක් නම්

හදවත

පොළොව මත නතරව

අහසටම අයදින,

සුළඟ යැයි කියන්නෙත්

සුසුමට,

සුළඟෙහිම කැබලිව

මැකී යන්නටද

ඇත අවසර. 

බොහෝ සෙවණැලි

හැරවිය හැකියි යළිත්

කවියට

කවියකැයි කියන්නේ,

ඔව්..කවියකැයි කියන්නේ 

ඇසිල්ලක මතකෙට.

මහා හිස්තැන් මත

වැසි වතුර 

වසින තුරු 

නතරව,

අකල් වැසි එනතුරු

ඇඟිලි බැඳ 

සිටින එක දවසක,

සියක් මැයි මල්

වසින්නේ නම්

සවසට,

සේපාලිකා සුවඳට.

*             *              *
( රසික ජයකොඩි 23.05.2012 )

මලකට, සිකුරාදාවක

ඔබට පැමිණිය හැකියි,
සිකුරාදා සැඳෑවක,
සිහින බඳුනක් අරගෙන,
ඔබට තොල ගෑ හැකි
මට රඳා ගත හැකි.

තොල ගාන විට ඔබ
බිඳුවෙන් බිඳුව එය
පලායයි මා සිත
ශ්වේත රාත්‍රියකට,
හිමිදිරි මිහිදුමට,
කඳුකර මාවතක
හෙමිහිට ඇදෙන බස් රියක්
තුළට ද.

සිහිවෙයි එවිට මට
නන්දා මාලිනියගේ ගී වියමන්
අමරදේවගේ සන්ධ්‍යා මියැසීන්
සසර මග නිම් හිම් ගැන
යුග බැඳුණු සෙනෙහස ගැන.

කවුළුවට එපිටින් ඇසෙන
මොර ගාන රිය නලා හඬ සහ
සිනා කොක් සන් මැද
මා සිත නිසසලව කියවයි
මායා ආන්ජලෝගේ කවක්
'ඔබ ආ විට'.

අතරමැද
කෙටි විරාමයකට
මා ඇසට ඉඳහිටක හසුවෙයි
සිනාවෙන් වළ ගැසෙන දෙකොපුල්
සහ පෙමින් විපිළිසර හදවත්
සඳ එළියෙන් හා නිදි වැරුණු ඇස් වලින්
සිදුරු වුණ.


එවිට මම හෙමිහෙමින් උගනිමි
මෙතෙක් මුණ නොගැසුණු දහමක්
විකාශිත හදවත් සෛල සහ
නූපන් කව් කළල ගැන
ප්‍රේමයේ රුහිරය
සදාකල් ගලායන.


 *            *              *
( මෙය මවිසින් ලියන ලද  To a flower, on a Friday  කවියේ සිංහල පරිවර්තනයයි )

දිගු වරලසැති යුවතියට

මුදා හරින්න ඔබේ වරලස,
මැදියම් රැයේ එන
දිගම දිග කෙටි පණිවුඩයක් ලෙද,
ගණනිල් වනයක සුධවල පවුරක් මත හිඳ.


මුදා හරින්න ඔබේ වරලස
ඈත කඳුරට ගිරිසිරසක සිට
හුදෙකලා නිම්නයක එරබදු මල් මතට
බක් මහේ රැයක වසින වැසි මියැසිය විලස.


මුදා හරින්න ඔබේ වරලස
මට එහි සැඟවී ඉන්නට
නිල් තණ පත් මත පිණි කැට එක් කොට
තවත් කවියකට නෙත් තෙමවන්නට


දින ගණන් රෑ ගණන් ගතවේවි
නිදි නැතිව සුව නැතිව
හෝරා ගණන් ගෙවී යාවි නිහඬවම
කාලයද බොහෝ වර නවතීවි.


ඒ වුණත්,
මුදා හරින්න ඔබේ වරලස
නන්නාදුනන තරුවක සසැළෙන එළිය විලසට,
අනෝරා වැස්සක තනිවුණ
දෑසක අයැදුමක් ලෙස දිස්වන.




*           *           *
( මෙය මවිසින් රචිත 'To a long haired girl'  නමැති කවියේ සිංහල පරිවර්තනයයි.ජර්මානු  සුරංගනා කතාවක එන Rapunzel     නමැති දැරියගේ කතාව මෙ කවියට පදනම් වෙයි. දිගු වරලසක් තිබූ ඇය සුධවල එක්ටැම් මැදුරක සිරගත ජීවිතයක් ගත කළාය. ඇයට ඇවැසි වූ එකම දෙය නිදහසයි.)